Jos was socialist in hart en nieren . Meer dan wie ook en dat zijn leven lang!
Eind de jaren negentig van vorige eeuw was er na meningsverschillen binnen de socialistische partij van Malle een breuk opgetreden die de partij serieus in de greep hield en die eigenlijk nooit meer volledig is geheeld.
In 2005 heeft Walter Vermeylen dan , als nieuwkomer, Jos voor het eerst thuis opgezocht en hem de vraag gesteld om terug toe te treden tot de socialistische partij in Malle. Toen Sp.a. De klik was er meteen en hij moest niet lang nadenken over het aanbod. Twee dagen later was hij aan boord en de vriendschap bleef zeker niet louter politiek. Samen met Gerard Van Dooren en Guy Mertens , nog twee oudgedienden, kregen we de partij terug op de sporen. En we zagen wel meteen wat een gedreven man Jos was.
Niet alleen in de politiek. Energie te over en een ingesteldheid om U tegen te zeggen. Jos was geen roeper op de eerste rij of een “debater”. Hij was eerder de doener. Een man met gezond verstand en loyaal tegenover zijn medemens! Het was ook de periode dat er toenadering werd gezocht tussen het vroegere Glim en sp.a Malle wat in 2009 uiteindelijk zou leiden tot een samensmelting. Eerst in Sp.a Groen + en nog later in Progressief Malle de huidige naam.
Elke campagne , elke verkiezing stond Jos klaar om borden te plaatsen, terug een lik verf te geven, opkuisen en opmaken daar waar nodig. “Geen rommel langs de straat!” En ook aan verhalen over verschillende campagnes van weleer geen gebrek! “Meerdere malen werden kwakken behangerslijm onder de verschillende vertegenwoordigers van de verschillende partijen naar elkaar toegesmeten. Ja een handgemeen hoorde er zelfs bij die tijden… “Dat waren nog eens tijden!” Louis Major en Jos Van Eynde in gedachten….
Jos, de vele reacties die ik mocht ontvangen van de leden van het bestuur en de partij en de vrienden van Malle Curieus, de medewerkers, ze zullen je allemaal missen.
Wat een man, wat een zorgzaamheid, wat een vriendelijkheid, wat een persoonlijkheid. Op Jos kon je rekenen. Iedereen is het er over eens dat Jos een hart van goud had. Iedereen is het erover eens dat Jos niet tegen onrecht kon. Iedereen weet dat Jos de mens respectvol zal behandelen welke kleur, welke overtuiging ook , hij keek naar de persoon in zijn hoedanigheid. Als hij het niet eens was zei hij het ook. Maar zonder zijn wil te willen opdringen. Bevlogen en met overtuigingskracht. Jos was ook niet de roeper. Jos was de aandacht zelve, relativeerde en pas dan sprak hij! Rustig en beheerst… Een grote meneer… Jos straalde wijsheid uit! Een vaderfiguur.
Namens de bestuursleden, namens de mensen die je kenden en met respect terugdenken aan jou Jos, namens de vrienden die we onderweg tegenkwamen , namens de jongeren die ondertussen het heft in handen nemen en ongetwijfeld onze gedachten verder zullen uitdragen op hun manier maar met even veel gedrevenheid , groeten we je voor het laatst met neergeslagen hoofd. Maar trots op wie we zijn. Mensen met respect voor elkaar en een luisterend oor voor elkaar. Met jou als voorbeeld.
Waar je je ook bevindt Jos, we dragen je voor altijd in ons hart mee! Altijd ! En altijd! Rust in vrede!